स्मरता तुजला...

 

स्मरता तुजला मनात वेडे नभ दाटून दाटून आले

सयेत तुझीया वाटे वरती क्षण पाऊस पाऊस झाले

 

धुंद पसारा अवखळ अल्लड मनी कल्लोळाचा सडा

मेघ दाटल्या नभात परी का काळजाचा तळ कोरडा

 

घन दाटला श्रावण हा सर पावसाची घेऊन आला

रंग सारे लेऊन नभ आकाश रिते का ठेवून गेला

 

गर्भोत्सुक मंद हवा ही मिलनास आसुसलेली

मौन अधीर स्पर्शात तुझ्या अधीर जणू गहिवरलेली

 

श्वास सुगंधी तुझा साजणा अंतरात मोहाचा रुजवा

गर्द दाटल्या नभात लहरून मनी मोहरतो हळवा काजवा

 

तव कटाक्ष तिरका शिरशिरतो रोमांच गारवा

अधीर या पाऊस धारा दरवळतो श्वासात प्रिय धुंद मरवा...

 

- अमिता पेठे पैठणकर