साऱ्या कळ्या, फुलांना

साऱ्या कळ्या फुलांना आजन्म कैद द्यावी

त्यांची सुगंध वार्ता कोणास ना कळावी !

रस, रूप, रंग त्यांचे पडदानशीन व्हावे

फुलत्या कळ्यांवरी या पहारे असे बसावे !

जितुके असे जरूरी तितुकेच ऊन द्यावे

आभाळ ही जरासे खिडकीतुनी दिसावे !

इतुके असून त्यांची बहरेल सर्व बाग

फांदीवरी विखारी डुलतील मत्त नाग !

हा दोष त्या कळ्यांचा फुलतात ज्या अपार

मोहामध्ये तयांची होणार ना शिकार !

अभिशप्त जन्म ऐसा फुलणे सजा ठरावी

चुरतात ते जे कळ्यांना त्यांचीच जीत व्हावी ?

म्हणूनी आता फुलांनो खुडणे करा स्वीकार

वा पाकळीस तुमच्या चढू देत वज्रधार !

मृणालिनी कानिटकर - जोशी