दिवाळी अंक
" माझे मन पांडुरंगी.."
आपल्या आयुष्यात काही ठिकाणं मनात घर करून बसलेली असतात. ही ठिकाणे फार समृद्ध असतात किंवा संपन्नतेने नटलेली असतात असं मुळीच नाही पण ती आपल्यासाठी स्पेशल असतात..महत्त्वाची असतात. जगाच्या दृष्टीने त्याची किंमत फारशी नसेलही पण या ठिकाणांमध्ये आपल्या आठवणी मुक्तपणे वावरत असतात. माझ्या आठवांमध्ये फिरणार असंच एक ठिकाण म्हणजे माझ्या गावातलं विठोबाचं देऊळ !..
सेवाव्रती..
संघामध्ये स्वतः संस्था म्हणावी असे असंख्य स्वयंसेवक होऊन गेले आणि नि:संशय होत राहतील. मात्र कोणालाही आपल्या ज्ञानाच्या, अनुभवाच्या बळावर आपली वेगळी संस्था काढावीशी वाटली नाही कारण ध्येय होतं ते सेवेचं, सेवकापेक्षा सेवा महत्वाची हा संस्कार संघांचाच. संघाचं एक महत्वाचं कार्य म्हणजे बौद्धिक वर्ग. संघांत घेतलं जाणारं बौद्धिक हे जणू विचार करणाऱ्या मनाला दिलेलं विवेकाचं प्रशिक्षण आहे. बुद्धीला दिलेली दिशा आहे ती. ह्यातून घडणाऱ्या स्वयंसेवकाचं वैयक्तिक जगणंही अधिक डोळस आणि म्हणून अधिक सुखदायी होतं...
‘वंशवृक्ष’
या कादंबरीची नायिका आहे कात्यायनी, जी कपिला नदीच्या पुरात आपला नवरा गमावते. तिच्या कुशीत फक्त सहा महिन्यांचा तिचा मुलगा असतो. समाजाच्या परंपरेनुसार तिला केशवपन केल्याशिवाय घरातील स्वयंपाकगृहात प्रवेश दिला जात नाही. पण अशा कठोर बंधनातही कात्यायनीचा मनोविश्व वेगळ्या दिशेने प्रवास करतो. तिला शिक्षण घ्यायचं असतं, स्वतःचं आयुष्य पुन्हा उभं करायचं असतं. सासरे श्रीनिवास श्रोत्री यांच्या परवानगीने ती महाविद्यालयात प्रवेश घेते. आणि तिथे तिच्या आयुष्यात प्रवेश होतो प्रोफेसर राजा राव यांचा...
